18 και κάτι

https://www.youtube.com/watch?v=iJSBP8D7U6s
Εξαιρετικά αφιερωμένο τραγουδάκι σε όλα τα παιδιά του 97...
Πάμε να σκίσουμε !!!!!!!!!!!!!
~Φεύγουν οι ώρες οι μέρες οι εβδομάδες, φεύγουν οι μήνες τα χρόνια οι εποχές
Χρόνος που χάνεται τρέχει μήνες χιλιάδες, πώς να μετρήσεις τόσες στιγμές
Σε δύσεις φεγγάρια ξενύχτια με γέλιο ή κλάμα, καφέδες  ποτά κρυφή μοναξιά
Σε έρωτες πάθη που σβήνουν λάθη καυγάδες, πώς να μετρήσεις σε τι μια χρονιά


Και ναι...
Ήρθε η στιγμή που συνειδητοποιούμε πως η ζωή μας από αύριο θα είναι κάτι τελείως διαφορετικό.12 χρόνια σχολικής ρουτίνας ανήκουν στο παρελθόν και ελπίζεις από Σεπτέμβρη να δώσεις το παρόν σε ένα αμφιθέατρο αντί στο προαύλιο του αγαπημένου σου Λυκείου. Το σχολείο ήταν η καθημερινότητα μας, ήταν τα πάντα. Το πρωί μας, το μεσημέρι μας, το απόγευμα! Κάτι τόσο δεδομένο λες και θα κρατούσε για πάντα! Ξέραμε πως γύρω στα 6 μας θα πατούσαμε για πρώτη φορά στην πρώτη σχολική μικρή αυλή, στα 12 σε μια  μεγαλύτερη και στα 15 θα πηγαίναμε στο μεγάλο σχολείο! Μα δεν φανταζόμασταν την ημέρα που το ταξίδι θα τελείωνε. Και να.. αυτή η μέρα έφτασε και ίσως η μεγαλύτερη και πιο όμορφη πόρτα της ζωής μας κλείνει πίσω μας, Μια πόρτα που ίσως στο μέλλον θα θελήσουμε πολλές φορές να την ανοίξουμε και το κλειδί δεν θα ναι πουθενά! Όμως οι εικόνες της μαθητικής μας ζωής θα μένουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό μας και στις καρδιές μας και θα τις αφηγούμαστε σαν τα πιο όμορφα χρόνια. Τα δεκάδες παιδιά που γνωρίσαμε απτό δημοτικό μέχρι το λύκειο, οι άξιοι και αγαπημένοι μας καθηγητές μα και αυτοί που αναρωτιόμασταν τι κουβαλάνε στο κεφάλι τους , οι εκδρομές μας ,οι κοπάνες μας, οι έρωτες, οι φιλίες που κράτησαν, οι φιλίες που δεν άντεξαν, το κτήριο που ποτέ δεν είδαμε , οι γκάφες , οι καταλήψεις , οι τσακωμοί ,τα γέλια, οι γιορτές,οι αποβολές, τα 20αρια και οι λευκές κόλλες. Εμπρός λοιπόν ,ας χαράξει ο καθένας μας την δική του ζωή! Εύχομαι όλοι αυτοί οι ξεχωριστοί άνθρωποι που γνώρισα να είναι πάντα καλά! Ακολουθήστε τα όνειρα σας και ορίστε την ζωή σας! Λατρεύω ότι έζησα και όποιον γνώρισα, τον καθένα για τον δικό του ξεχωριστό λόγο! Εύχομαι το σχολειό να αποκτήσει κάποια στιγμή την σημασία που του αξίζει για όλα αυτά που μας προσφέρει και ποτέ δεν καταλάβαμε και όλα αυτά που θα μας λείψουν!Για όλα αυτά που του χρωστάμε, για τους ανθρώπους που μας έκανε! Για όλα αυτά που ζήσαμε, για όλα αυτά που θα ζήσουμε , για όλα αυτά που έρχονται και για αυτά που μας επιφυλάσσει το μέλλον! Για την ζωή που ανοίγεται μπροστά μας, για αυτά που θα καταφέρουμε και για αυτά που ονειρευόμαστε! Γιατί πιο φροντιστήριο να τα αντικαταστήσει;

Αντίο στα 18 όμορφα μας χρόνια , θα είστε στις για πάντα παιδικές καρδιές μας!